Στα ηχεία μας σήμερα:
Symphony no 9
Allegro ma non troppo, un poco maestoso
του
Ludwig van Beethoven
Blood! Blood!Το αίμα ρέει άφθονο στην μακάβρια όπερα του Tim Burton. Και ο ίδιος δείχνει να το διασκεδάζει!
Μάστορας, όσο ελάχιστοι, στο να δημιουργεί την πιο ζοφερή gothic αισθητική, το πιο μακάβριο σύμπαν, μάς βυθίζει, μαζί με τη λεπίδα του δαιμονικού μπαρμπέρη, βαθιά μέσα στο μυαλό, τρεις αποκαλυπτικές λεξούλες με την εξής σειρά:
Εκδίκηση
Ομορφιά
Ανθρωποφαγία
Beautiful women motivate men!
Beautiful women are the consolation of men!
Beauty can save a man or destroy him!
Αλλά όταν η ομορφιά, παύει να είναι αναγνωρίσιμη ως τέτοια, όταν χαθεί και δώσει τη θέση της στην ασχήμια και την φθορά, τότε γκρεμίζεται στα βρωμερά υπόγεια, σφαγιασμένη και αυτή (άμοιρη Lucy!), όπου σήπονται όλοι οι "άσχημοι" της κοινωνίας, η οποία πυορροεί σαν μολυσμένη πληγή και χρειάζεται ο κλίβανος, η αδηφάγα φωτιά, για να την καθαρίσει!
Αλλά και πάλι! Η δυσοσμία ξεχύνεται στην ατμόσφαιρα, βρωμίζοντας τον αέρα, τον ουρανό!
Και είναι η όμορφη Λούσυ, που το "οσμίζεται"!
Από την βρώμα της κοινωνίας, δεν ξεφεύγεις, δεν ξεπλένεσαι εύκολα!
Λέει ο - περισσότερο επιθετικός από ποτέ - Mr. Burton!
Δεν σταματά εκεί, βεβαίως!
Τεμαχίζοντας το μικρό του σαπισμένο κοινωνικό σώμα, με ανηλεή τρόπο, το παραδίδει στις ορέξεις των νυν "ανθρωποφάγων" και μελλοντικών θυμάτων της Mrs. Lovett!
Love it? Well then, enjoy it!
The human meat, of course!
Η Mrs. Lovett αλέθει τα θύματα του Μίστερ Τι, στα βρωμερά υπόγειά της και τa σερβίρει μέσα σε crunchy ζύμη, οι διάσημες κρεατόπιτες της ευφάνταστης κυρίας είναι φτιαγμένες από τα ευυπόληπτα μέλη του μουντού και εφιαλτικού Λονδίνου!
(No place like London!)
O Burton δεν μασάει τα λόγια του!
Αλίμονο, μετά από τόσες δημιουργίες, τέτοιες γερές δόσεις από απλόχερα σερβιρισμένο εφιάλτη,
να μην έφθανε στο σημείο να φτύσει στα μούτρα το κοινό!
"Βρίζοντας το κοινό", λοιπόν και φτύνοντάς το,
πετώντας του στα μούτρα συντριβάνια αίματος,
βοηθάει τον δαιμονικό μπαρμπέρη να τους "καθαρίζει", να τούς ξεπαστρεύει με συνοπτικές διαδικασίες, έχοντας πρώτα δηλώσει λυρικά, ότι αφού ανθρωποφάγα είναι η κοινωνία και όλοι θα φαγωθούν μεταξύ τους, γιατί να μη δώσει σε αυτό το μακάβριο φαγοπότι λίγη φαντασία και νοστιμιά, μετατρέποντας τις πλαδαρές, ή τις σφιχτές (του ηθοποιού! Πάλι καλά, κάπως σώζεται η υπόληψη της ποιότητας του κρέατος των καλλιτεχνών, αν και ούτε αυτοί γλιτώνουν την κιμαδοποίηση!), ή τις παχιές γεμάτες λίπος, ή τις άνοστες, ή τις σιτεμένες, (ο ποιητής δεν θα σφαγιαστεί από την λάμα του κουρέα, , ο μόνος που ουσιαστικά έχει λόγο ύπαρξης, γιατί εν μέσω ενός συρφετού ζωντανών νεκρών, δεν ξέρει καν αν ζει!! Τόσο φευγάτος είναι!! Ο Tim, σαν γνήσιος ποιητής, διασώζει το συνάφι του -μας ),
σάρκες σε πιτούλες λαχταριστές, γεμάτες μπαχαρικά και πικάντικα υλικά;
Τα Τάρταρα της ανίερης κουζίνας της αξιότιμης κυρίας - μα δεν την αγαπάτε πολύ; - Lovett, δουλεύουν πυρετωδώς, εξυπηρετώντας κάθε γαστριμαργικό γούστο!
Και ο έρωτας;
Τι θέση έχει ο έρωτας σε όλα αυτά;
Α! Ο Tim υποκλίνεται στον έρωτα!
Η μικρή Joanna, αγνή και όμορφη σαν ανοιξιάτικος μίσχος και ο Anthony, τολμηρός και τρελλά ερωτευμένος, παίρνουν μια γεύση από το λουτρό αίματος, μέσα στο οποίο κολυμπάει μακαρίως η κοινωνία τους.
Τα όνειρα της Mrs. Lovett για ένα ηλιόλουστο, γαλήνιο οικογενειακό μέλλον με παράθεση δείπνων σε φίλους, σε ένα όμορφο ειδυλλιακό σπίτι στις ακτές του English Channel, όπου θα ατενίζει την θάλασσα, δίπλα στον (Θεέ μου, κάνε να γίνει!) αγαπημένο της Μίστερ Τι, καίγονται στην κυριολεξία, μαζί με το κατάλευκο πρόσωπο, το τολμηρό μπούστο και τα χρυσά νομίσματα, στον αποτρόπαιο κλίβανο!
Ενώ ο Mr. Todd, με την υπέροχη κατατομή και τα δαιμονικά μάτια, θρηνεί την αγαπημένη του Lucy, που ο ίδιος θυσίασε στον βωμό της εκδίκησης, και η οποία
once upon a time, motivated his whole world with her superb beauty!
Because, Beauty Makes The World Go Round
and Round
and Round
and Round...
Κatia Α. (Lucy) 2008
No comments:
Post a Comment